به کارگیری مدل مخاطرات جمعی آلن در بررسی عوامل موثربر بقا ۵ ساله بیماران سکته قلبی در بوشهر

چکیده زمینه و هدف: در اغلب کشورهای جهان، بیماری های قلبی به عنوان اولین علت مرگ در بین بیماری های غیر واگیر شناخته شده است که در ایران نیز یکی از علل مهم مرگ و میر می باشد. بنابراین شناخت عوامل موثر بر بقای این بیماران حائز اهمیت می باشد. در این مطالعه اثرجمعی عوامل خطر بر مخاطره مرگ افرادی که دچار سکته حاد قلبی شده اند، بررسی شده است. مواد و روش کار: در این مطالعه هم گروهی تاریخی،197 بیمارکه طی سال های1376 تا 1380 برای اولین بار دچار سکته قلبی حاد شده و به بیمارستان های شهر بوشهر مراجعه کرده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه از مدل مخاطرات جمعی آلن برای بیان رابطه بین میزان مخاطره مرگ بعد ازاولین سکته قلبی و عواملی از جمله سن بیمار هنگام سکته، جنس، فشارخون سیستولیک و دیاستولیک،کلسترل سرم تام،ldl و hdlاستفاده شد. یافته ها: متوسط زمان بقای بیماران در مطالعه حاضر بیش از 4 سال بود. نتایج این مطالعه نشان داد که جنس بیمار ارتباط معنی داری با زمان بقای وی ندارد (0.05p>) اگر چه ارتباط سن هنگام بروز سکته قلبی با بقای بیمار معنی دار بود (0.05p<). نتیجه گیری: مدل مخاطرات جمعی آلن نشان می دهد که با افزایش سن در هنگام سکته، خطر بقا بیماران سکته قلبی حاد افزایش می یابد.